“Olsun be aldırma yaradan yardır...
Sanma ki zalimin ettiği kârdır...
Mazlumun ahı indirir şâhı...
Her şeyin bir zamanı vardır”
Ne güzel söylemiş üstat,
Oku oku sabırla anlat.
Elif hayali ile yürüyenlere sığınacak dağı anlatmış.
Varsa bundan daha güç saldırsın üzerime,
Farkın olmasın geçmişten bize ne?
Zindanlar, kumpaslar, yokluk başım üstüne…
Ezilirim altında senelerce,
Bir ah dersem kalbim kurusun.
Bir kalem, bir kağıt kalsam ne olur?
Yanmayacaksan, bu hayat denen zaman diliminde…
Peygamberi anladım diyebilmek niye?
Sen bana biri göster, hak derken çile çekmemiş…
Düşsek ne olur?
Parçalansak ne olur?
Bizden isen bizden ol.
Dost isen dost ol,
Düşman isen düşman,
Beyaz isen beyaz, siyah isen siyah.
Davamız bir ise,
Yolumuz aynı ise,
O zaman değerlerimize hakaret edenlerle işin ne?
Neden bu kadar keyifliler?
Nedir bu birlikte yürümenin arkasında sebep?
Bizim derdimiz hak ise varsın dünyada kaybedelim diyememek niye?
Hak olsun, adalet olsun yanacaksak beraber yanalım,
Dostlar çiledeyken senin gülmen niye?
Daha nasıl anlatalım.
Bir yol yürü, zaferler senin olsun.
Kayıplar bizim.
Ama biz olalım…
Toplasak üç kişiyiz,
Birbirimizden deliyiz.
Gözün gördüğünden korkmayanları kim yıkabilir?
Biz 24 saat millete dertlenenleriz,
Bir de üstüne, bizden görünenler yüzünden boynumuz bükülmesin.
Zaten sepette dediklerin bir gün gider…
Elin boş kalır.
Düşman içeri girer, sırtından hançerler.
Gerisini bırak, boş ver.
Gönül isen gönül ol,
Düşsek ne olur?
Parçalansak ne olur?