Çünkü Kocaelispor sahada dirençliydi, rakibine kolay alan bırakmıyor, mücadeleden asla geri durmuyordu.
Takımın temposu ve özgüveni, o galibiyet duygusunu hissettiriyordu.
Ancak futbolun cilvesi, bazen en hesapta olmayan anda çıkar karşına.
Uzatma dakikalarında gelen penaltı golü, tüm dengeyi bozdu.
Skor tabelasında yazan 1-0 mağlubiyet, sahada gösterilen gayreti gölgeleyemedi belki ama hepimizde küçük bir burukluk bıraktı.
Yine de bu maçtan çıkarılacak çok şey var.
Çünkü Kocaelispor sahada kaybetmedi; sadece bir sınavdan geçti.
Takımın mücadele isteği, oyun disiplini ve pes etmeyen duruşu, gelecek haftalar için umut veriyor.
Bir puanla dönülmesi gereken bir maçtı belki, ama bu tecrübeler, ileride alınacak galibiyetlerin temelini oluşturacak.
Taraftarlar gibi ben de hayal kırıklığı yaşadım evet.
Ama bu maç üzülmekten çok inanmayı gerektiriyor.
Bu takımın ruhu var; yenilse de dimdik ayakta durmayı biliyor.
Futbolun doğasında yenilgiler de var, ama önemli olan o yenilgiden sonra nasıl ayağa kalktığın.
Kocaelispor’un bu sezon ortaya koyduğu kararlılık, bize bunu fazlasıyla gösteriyor.
Önümüzde uzun bir yol var; bu yolun her adımı, biraz daha olgunlaşan bir takımın hikayesini yazıyor.
Bu yüzden moral bozmaya, umudu kaybetmeye gerek yok.
Bugün üzülsek de yarın yine aynı inançla ekran başında olacağız.
Çünkü biz biliyoruz ki; bu şehir, bu takım, bu renkler kolay pes etmez. Kocaelispor’un hikayesi devam ediyor hem sahada hem yüreklerde.
Bir maç kaybedilir ama inanç asla.