Ahmet AKÇAALAN'ın Köşe Yazısı
Pazara, markete çıktınız mı?
Yarım kilo etiket fiyatları…
Yarım kilo domates,
Yarım kesilmiş karpuz,
Üstat diyor ya;
“Yoksulun sırtından doyan doyana,
Bunu gören yürek nasıl dayana?
Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana
Bilmem ağlasam mı ağlamasam mı?
Bilmem çağlasam mı, çağlamasam mı?”
Millet korkuyor konuşmaktan…
Büyük bir hüsran çöktü topluma.
Keyif yok,
Huzur yok,
Heyecan yok,
Hayal yok,
Umut yok…
14 yaşında çocuk Alman vatandaşı olmanın derdinde…
Tek tek fabrikalar kapanıyor.
İşçiler grevlere başladı.
Maaş ödeyemeyen işverenler…
Yarınların hayallerini kuran kalmadı, KOBİ’ler mevcudu koruyabilmenin derdinde…
Bir hamle lazım…
Yeni bir söylem.
Yeni bir heyecan.
Reformlar.
Böyle bir dönemde yerel yönetimlere büyük görev düşüyor.
Başkanlar şöyle bir kendilerini sarsmalı.
Sizin toplumdan farkınız olmalı.
İlçenizde, millete umut olmalısınız.
Hepiniz ortak ağız yapmışsınız;
*Borç batağındayız,
*1 yıl bir şey yapamam,
*Kimse benden bir şey beklemesin.
Bu nedir?
Siz neden belediye başkanı oldunuz?
Bu milletin, esnafın derdine çözüm olmak için değil mi?
Mevcutlar gönül belediyeciliğini unuttuysa siz gönül belediyeciliği yapmayacak mısınız?
Ne demek 1 yıl bir şey yapamam.
Kendiniz kaynak oluşturmak zorundasınız.
Çünkü devletin durumu ortada, siz umut olmalısınız.
Körfez Belediye Başkanı Şener Söğüt’ü tüm kalbimle kutlarım.
Belki en borçlu belediyelerden birisi şuan Körfez Belediyesi.
Ama seçilen başkanlar insanlara umut olmak zorundadır.
Ne diyor Söğüt, “Borç ödenmeyecek miktarda değil. Ancak yine de tasarruf tedbirlerimiz olacak”
Düşünün umutsuz kalan vatandaşa belediyeler de umut olamıyor.
Tabi ki görünen reel bir fotoğraf var.
O yüzden ben diyorum ki belediye başkanlarına, ‘Umut aşılayın’
Krizi sırtlayın.
Sorumluluk üstlenin ve başkanlıktan aktörlüğe, hatta yerel liderliğe yürüyün.
Farkınız olsun.
Kaynak üretin…
Sürecin daha da zorlaşacağı ve maaş ödenemeyecek hale geleceğini çok tecrübeli isimlerden duyuyorum benden demesi…
O yüzden finansal kaynak bulmanız lazım…
