Kasımpaşa maçına kesin galibiyet alırız umuduyla bakanlardan biriydim. Tek kaygım, bu karşılaşma öncesinde Emre Belözoğlu’nun Kasımpaşa’nın başına getirilmesiydi. Bu hamlenin oyunculara motivasyon aşılayıp bize karşı daha dirençli oynamalarına neden olabileceğini düşünüyordum; nitekim öyle de oldu.
Kasımpaşa, ceza sahası önünde orta alanı adeta zincirle kilitler gibi kapattı. Bu durum, bizim oyuncuların daha çok kenarlara yönelmesine sebep oldu. Pas trafiği kurmak yerine uzun toplarla arka alana sarkma çabaları ise işe yaramadı. Zemin ıslaktı ve atılan her top, yere temas ettiği anda hızlanıp taca ya da auta çıktı.
İlk yarı ne pozisyon verdik ne de pozisyona girebildik. Sezonun üretkenlik açısından en kısır ilk yarılarından biriydi. Joseph Nonge’nin bire bir geçme ve çalım yeteneği olmasına rağmen birkaç deneme dışında etkili olamaması, ister istemez Agyei’yi aramamıza neden oldu. Nonge, maç içinde en fazla top kaybı yapan ve kritik pas hatalarına imza atan isimlerin başında geldi.
İkinci yarıda Selçuk Hoca hepimizi şaşırttı. Geçen hafta Gençlerbirliği maçında ilk değişikliği 85. dakikada yapan hoca, bu kez 55. dakikalarda iki oyuncu birden aldı oyuna. Habib Keita ve Can Keleş’in girişiyle rakip sahaya daha çok gitmeye, pozisyon üretmeye başladık. Ancak arzu ettiğimiz o içeriye kat eden, ceza sahasını karıştıran aksiyonları yeterince göremedik.
Basından dostlarla maçı değerlendirirken herkes aynı şeyi itiraf ediyordu; ben de dahil…
Sezon başında oynadığı oyunla saç baş yolduran, kritik top kayıpları ve gereksiz paslarıyla “Bunu kim nereden bulup getirdi?” dedirten Agyei’yi bugün sahada gerçekten çok aradık. Kenardan içeri hızla kat eden, çalımlarıyla forvet hattını pozisyona sokan Agyei’nin yokluğu bu maçta fazlasıyla hissedildi.
İkinci yarıda gole daha yakın taraf biz olduğumuz için Kasımpaşa temaslı futbola geçti. Bire bir takipten hiç vazgeçmeyerek Kocaelispor’un oyunda kalmasına çok fazla izin vermedi. Genel itibariyle mücadele eden bir takım görüntüsü verdik ama üretkenlik açısından rakibin direnci nedeniyle çok az pozisyon üretebildik.
Beni en çok sevindiren konu ise ligin ilk yedi haftasında “Bunlar geldiği gibi alt lige gider” diyenlerin bugün kabus görür hale gelmesi. Kasımpaşa’nın maç sonu beraberliği tribündeki taraftarıyla kutlaması ve Emre Belözoğlu’nun sahadan galibiyet almış gibi mutlu ayrılması, Kocaelispor’un büyüklüğünün ve taraftarının gücünün açık bir göstergesi.
Bu şehir, bu takım, bu taraftar; her koşulda armanın yanında durmayı sürdürüyor. İşte en büyük kazanım da bu.
